Ο ΚΑΛΟΣ ΕΚΔΡΟΜΕΑΣ :
1. δεν αργεί στο ραντεβού
2. έρχεται με γεμάτο ρεζερβουάρ
3. έρχεται με εξοπλισμένο αναλόγως το αυτοκίνητο
4. έχει προμηθευτεί (ανάλογα με τον χρόνο της διαδρομής και ανεξάρτητα με την κατάληξή της σε ταβέρνα ή όχι) νερό, σάντουιτς, τσιγάρα, μπαταρίες κτλ.
5. κρατάει αποστάσεις (ειδικά σε χιόνι)
6. κρατάει οπτική επαφή με τον προπορευόμενο αλλά και τον επόμενο (σε άγνωστη διαδρομή, η ενδοεπικοινωνία πιθανώς δεν αρκεί)
7. έχει σταθερή επαφή (ενδοεπικοινωνία) και αναφέρει οποιαδήποτε προβλήματα,
8. Oταν υπάρχει πρόβλημα, δεν μιλάει ασκόπως στην ενδοεπικοινωνία
9. προσπαθεί να προσαρμοστεί με τον «ρυθμό», αργό ή γρήγορο (εκτός δικαιολογημένης αδυναμίας, η οποία φυσικά οφείλει να γίνει αποδεκτή από όλους)
10. σέβεται τις ανάγκες των συνοδοιπόρων του (και αυτοί τις δικές του)
Ο ΚΑΛΟΣ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ – ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΣ
εκτός από τα παραπάνω :
πριν την εκδρομή………
1. έχει βρει από πριν τα σημεία στάσης της διαδρομής
2. έχει προβλέψει για το που θα γίνει ο ανεφοδιασμός των οχημάτων γνωρίζοντας ότι όλοι δεν έχουν την ίδια αυτονομία.
3. Έχει κανονίσει το γεύμα και το δείπνο έτσι ώστε να μην είναι κοντινές οι ώρες μεταξύ τους αλλά και να μην πεινάσουν οι εκδρομείς.
4. Έχει ελέγξει τα ξενοδοχεία και τις ταβέρνες ώστε να έχουν ζεστό νερό, να υπάρχει άνεση τουαλέτας για εύσωμους, και να υπάρχει δυνατόν πρόσβαση για άτομα με κινητικό πρόβλημα κάτι πολύ ακραίο αλλά αν είναι προβλέψιμο είναι υπερ.
5. Στις ταβέρνες ελέγχει την καθαριότητα της κουζίνας την δυνατότητα γρήγορου σερβιρίσματος την καθαριότητα της τουαλέτας και την αμεσότητα τυχόν ειδικής παραγγελίας
στην εκδρομή……
1. δίνει τον ρυθμό
2. έχει γνώση κατά το δυνατόν που βρίσκεται ο καθένας και σε τι κατάσταση, αν ζητηθεί κάνει στάσεις, ζητάει ενημέρωση κτλ.
3. ακολουθεί με συνέπεια το (ήδη αποδεκτό εννοείται) πρόγραμμα
...............................................................................................................................................................
Όσα αναφέρονται πιο πάνω (ίσως κι άλλα ακόμα) ισχύουν κατά την γνώμη μου για οποιαδήποτε διαδρομή - εύκολη ή δύσκολη, μικρή ή μεγάλη - και αριθμό συμμετοχών άνω των δύο - τριών αυτοκινήτων.
Θέλω να επιμείνω σε τρεις λέξεις : «χρόνος», «ρυθμός» και «σεβασμός» που νομίζω συμπυκνώνουν το νόημα άριστα.
Όσο για την ευκολία – δυσκολία κτλ. να πω τα εξής : οι“extreme” δραστηριότητες, όπως κι αν τις εννοεί ο καθένας (με πολλά ή λίγα εισαγωγικά), γίνονται κατά κανόνα κοντά στην «βάση» και όχι σε εκδρομή, για τον εξής απλό λόγο : αν γίνει οτιδήποτε, είναι συνήθως πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο (με οποιαδήποτε έννοια) κοντά στην βάση σου. Είναι σίγουρο ότι μια εκδρομή με πολλά και διάφορα αυτοκίνητα και οικογένειες δεν θα είναι ούτε κατά διάνοια “extreme” – με πολλά εισαγωγικά. Δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε.
Από κει και πέρα, δύσκολα συνδυάζονται όλες οι τάσεις, αφού μπαίνουν πολλοί παράγοντες, όπως τα ίδια τα αυτοκίνητα, η πρόθεση / επιθυμία του καθένα κτλ.
Δύο πράγματα μπορούν να γίνουν γι’ αυτό : το ένα είναι να ξέρουν όλοι το ύφος της προτεινόμενης κάθε φορά διαδρομής, και το άλλο να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, όχι απαραίτητα διαδρομές, αλλά τουλάχιστον ευκαιρίες για παιχνίδι για τους πιο ζωηρούς, ώστε όλοι να αποφασίζουν αναλόγως.
Ο «σεβασμός» που έγραψα παραπάνω αφορά εξίσου στην περίπτωση εκείνου που δυσανασχετεί με την «ευκολία» της διαδρομής αλλά και εκείνου που δυσανασχετεί θεωρώντας ανώφελο και ενδεχομένως ανόητο να εκθέσει εαυτόν, επιβαίνοντες και όχημα σε ό,τι κι αν θεωρεί επικίνδυνο.
Προσωπικά θεωρώ ότι - συνήθως - ακόμα και μια περιηγητική εκδρομή (όχι διαδρομή) δεν έχει ενδιαφέρον χωρίς κάποιες «δυσκολίες», σε λογικά πλαίσια (στην περίπτωση της διαδρομής μπορεί να μην είναι λογικά) ή τουλάχιστον γρήγορου ρυθμού. Επειδή όμως οι δυσκολίες δεν είναι δεδομένες - χειμώνας γαρ – θα ήταν καλό να υπάρχει ανοχή και ευκαιρία για παιχνίδι σε κάθε προορισμό, για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
τα διαβαζετε εσεις οι νεοι πατερες της λεσχης?????????????????
απο καποιον φιλο σε ενα forum!!
Blogger Comment
Facebook Comment