Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε κάποιος να το αποδόσει στην οικονομική κρίση. Αυτή είναι μια εύκολη δικαιολογία που έχει ισχυρή βάση. Εχει βάση γιατί η κρίση επηρεάζει την ζωή μας με πολλαπλούς τρόπους. Ο ένας είναι η έλλειψη χρημάτων για ψυχαγωγικές εξορμήσεις κι αυτό έχει επηρεαστεί πολύ από την μείωση των μισθών αλλά και ταυτόχρονα από την άνοδο της τιμής των καυσίμων, των τιμών των καταλυμμάτων και ακόμα περισσότερο του κόστους του φαγητού. Για την εκμετάλευση κι αισχροκέρδεια των τελευταίων (ευτυχώς όχι όλων) δε νομίζω ότι χρειάζονται παραδείγματα. Ολοι μας την βιώνουμε.
Ο άλλος λόγος είναι η μείωση του ελεύθερου - διαθέσιμου χρόνου μας, που οφείλεται στην εντατικοποίηση της εργασίας για να καλύψουμε τα "απαραίτητα" που πλέον γίνονται όλο και περισσότερο δυσπρόσιτα. Αυτή η επέκταση των ωρών που δουλεύουμε μας μειώνει τον ελεύθερο χρόνο κι ακόμα μας αφαιρεί ζωτικότητα (κέφι κι ενέργεια) από τον λιγοστό πλέον περισευούμενο χρόνο μας. Ξέρετε εσείς: "τις καθημερινές ξυπνάω πρωί για την δουλειά και μου μένει ένα σαββατοκύριακο για να κοιμηθώ λιγάκι παραπάνω... Εεεε, μια μέρα μου έμεινε για να ξεκουραστώ ο έρμος..." κ.α. γνωστά.
Ενας ακόμα ανασταλτικός παράγοντας είναι η αβεβαιότητα που βιώνουμε. Στον εργασιακό τομέα έχουμε τον κίνδυνο της ανεργίας να πλανιέται στον ορίζοντα, στον οικονομικό τομέα δεν μπορούμε να κάνουμε τον στοιχειώδη οικονομικό προγραμματισμό μας ώστε να δούμε πόσα (και αν) μας περισσεύουν για αναψυχή και διασκέδαση.
Ολα τα προηγούμενα έχουν υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής μας, ή όπως χαρακτηριστικά συνηθίζω να λέω, έχουν ρίξει τον Συντελεστή "ΠΖ": Συντελεστής Ποιότητας Ζωής. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε στόχο την βελτίωση του ΣΠΖ. Αν κι αυτό χρειάζεται μια μεγάλη δύσκολη συζήτηση, μπορεί να γίνει πιο κατανοητό αν σκεφτούμε τι αντιπροσωπεύει η ΠΖ για τον καθένα μας. Για πολλούς (δυστυχώς) είναι το χρήμα, για άλλους ο ελεύθερος χρόνος κ.ο.κ.
Οπως και να έχει η οικονομική κρίση που βιώνουμε έχει ρίξει τον ΣΠΖ. Ομως τι μπορούμε να κάνουμε για να τον βελτιώσουμε ? Κι εδώ τώρα ερχόμαστε στο θέμα μας. Πρώτα απ' όλα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πράγματι έχουμε πρόβλημα. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε. Αφού δεχτούμε ότι υπάρχει πρόβλημα οφείλουμε να αναλογιστούμε αν πραγματικά θέλουμε να το ξεπεράσουμε ή απλά βολευόμαστε με την κατάσταση στην οποία βρεθήκαμε.
Εστω λοιπόν ότι έχουμε την ψυχική δύναμη να "πολεμήσουμε" για να βγούμε από αυτό το τέλμα. Το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να "δούμε" θετικά και με αισιοδοξία τα πράγματα ώστε να ξεφύγουμε από την παγίδα της μίζερης καθημερινότητάς μας. Αυτό είναι το σημαντικότερο βήμα που πρέπει να κάνουμε. Για να το πετύχουμε, το μόνο που ουσιαστικά χρειάζεται είναι, να φανταστούμε τον εαυτό μας έξω από τα προβλήματά του και μέσα στην αγαπημένη μας δραστηριότητα. Από μόνη της αυτή η σκέψη είναι σε θέση να μας δόσει θετική ενέργεια και να μας παρακινήσει να σκεφτόμαστε όλο και περισσότερο τους τρόπους που θα μας επιτρέψουν να πραγματοποιήσουμε το όραμά μας. Πρακτικά μπορούμε να ανοίξουμε έναν χάρτη και να αρχίσουμε να "ταξιδεύουμε" ή να ξαναδούμε φωτογραφίες και video από περασμένες όμορφες εξορμήσεις μας. Ας μην ξεχνάμε ότι "τρώγοντας έρχεται η όρεξη" κι εμείς πρέπει να αρχίσουμε από τα ορεκτικά.
Ολα καλά κι ωραία μέχρι εδώ, όμως υπάρχουν και αντικειμενικές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσουμε. Η πρώτη και καλύτερη είναι: "μα δεν έχω χρόνο". Σε αυτό το σημείο η απάντηση όσο δύσκολη κι αν φαίνεται, είναι πραγματικά απλή: φτιάξε χρόνο ! Τι πραγματικά σημαίνει δεν έχω χρόνο ? Στο 99% των περιπτώσεων σημαίνει ότι έχω χρόνο, αλλά τον έχω δεσμεύσει (χρησιμοποιήσει) για άλλους σκοπούς. Για καθίστε και σκεφτείτε, αυτή η κατανομή του χρόνου σας, βελτιώνει πραγματικά τον ΣΠΖ ? Ή μήπως όχι ?
Μετά από πολλές συζητήσεις και σκέψεις έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι πολλές φορές οι επιλογές μας ακολουθούν στερεότυπα, που χωρίς καμία σκέψη υιοθετούμε και μας οδηγούν σε αδιέξοδα. Τι θα πει "πρέπει" αυτό ή το άλλο? Μήπως είμαστε έρμαια των κοινωνικών προτύπων και καταπιέζουμε τις προσωπικές μας ανάγκες ? Τι θα πει πρέπει να ακολουθώ τον τρόπο ζωής που διάλεξαν κάποιοι "άλλοι" για την καθημερινότητά μου ? Για σκεφτείτε το, ίσως εκπλαγείτε ! Βάλτε κάτω σε ένα χαρτί το ημερήσιο πρόγραμμά σας και δείτε τι κάνετε και επαναπροσδιορίστε το. Στριμώξτε τα "πρέπει" τις καθημερινές κι αφήστε τις αργίες "ελεύθερες" για τον εαυτό σας και την οικογένεια ή τους φίλους σας.
Πολλοί θα πείτε, εντάξει εγώ ελευθέρωσα τα σαββατοκύριακά (ΣΚ) μου όμως τότε υπάρχουν "κοινωνικές υποχρεώσεις" που δεν μπορώ να αποφύγω. Μια καλή φίλη μου έθεσε αυτό το θέμα έτσι απλά: μέσα σε κάθε χρόνο υπάρχουν χοντρικά 50 εβδομάδες, δηλαδή 50 ΣΚ. Στατιστικά ΚΑΘΕ ΣΚ υπάρχει μια "υποχρέωση". Βλέπε ονομαστικές γιορτές, γενέθλια, γάμοι, βαφτίσια, επέτειοι, μνημόσυνα (μακριά από εμάς), σχολικές γιορτές κι εκδηλώσεις, παιδικά πάρτυ κ.α. Στα προηγούμενα βέβαια πρέπει να συμπεριλάβουμε, όχι μόνο τις προσωπικές υποχρεώσεις, αλλά κι αυτές τον κοντινών μας προσώπων ! (οικογένεια - παιδιά). Η φίλη μου συνέχισε λέγοντας, ότι αυτές τις μέρες των υποχρεώσεων τις "ζούμε" για τους "άλλους". Δηλαδή δεν τις ζούμε για εμάς !!!
Συνοψίζοντας λοιπόν ζούμε 100 μέρες τον χρόνο για κάποιους "άλλους" !!! Αυτό το αποδεχόμαστε έτσι ? ή αποφασίζουμε να ζήσουμε την "ζωή μας" ? Ετσι ερχόμαστε στην παραπάνω διαπίστωση ότι "στο 99% των περιπτώσεων έχω χρόνο, αλλά τον έχω δεσμεύσει για άλλους σκοπούς".
Εντάξει λοιπόν με τον διαθέσιμο χρόνο, βρέθηκαν αρκετά ελεύθερα ΣΚ, όμως τώρα βλέπουμε άλλες δυσκολίες. Το τρίπτυχο: καύσιμα, διατροφή, διαμονή. Αν βρούμε μια ικανοποιητική λύση και γι αυτά τότε no problemo amigos. Ας τα δούμε λοιπόν ένα ένα.
Τα καύσιμα είναι συνάρτηση των χιλιομέτρων που κάνουμε. Να μηδενίσουμε την κατανάλωσή τους είναι αδύνατο όμως περιορίζοντας τις πολύωρες περιπλανήσεις μας με το αυτοκίνητο κάνουμε μεγάλη οικονομία. Για παράδειγμα ένα ΣΚ αντί να περάσουμε τα πρωινά μας οδηγώντας μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε με μια άλλη δραστηριότητα όπως περπάτημα, ποδήλατο κ.ο.κ. ή ακόμα πιο απλά να καθίσουμε να ξεκουραστούμε εκεί που θα βρισκόμαστε παρατηρώντας την φύση και απολαμβάνοντας όσα έχει να μας προσφέρει.
Η διατροφή στις εκδρομές είναι το επόμενο αγκάθι στο πορτοφόλι μας. "Παραδοσιακά ο Ελληνας" όταν βγει να φάει δοκιμάζει τα όριά του. Από κεκτημένη συνήθεια στην ταβέρνα παραγγέλνουμε ότι υπάρχει στον κατάλογο και σε μεγάλες ποσότητες. Στο τέλος καταλήγουμε να παρατρώμε και να μένουν και υπόλοιπα για πέταμα ! Πέραν τούτου καταστρέφουμε το υπόλοιπο της μέρας μας, αφού μετά από αυτή την φαγοποσία δεν μπορούμε να κουνηθούμε! Η πρότασή μου απλή: ξεκινήστε με ένα γερό πρωινό. Το μεσημέρι μην φάτε κανονικό φαγητό αλλά αν θέλετε τσιμπήστε ένα σάντουιτς. Νωρίς το βράδυ (π.χ. στις 7) φάτε ένα κανονικό δείπνο χωρίς ποσοτικές υπερβολές. Ετσι εκμεταλεύεστε καλύτερα τις ώρες της ημέρας χωρίς να χάνεται χρόνος για μεσημεριανό φαγητό και την σχετική σιέστα για χώνεψη κι επιπλέον μετά το βραδυνό υπάρχει αρκετός χρόνος για ξεκούραση και παρέα, πράγμα που βοηθάει την χώνεψη πριν τον ύπνο.
Εχοντας περιορίσει ουσιαστικά το ένα γεύμα της ημέρας έχουμε ήδη κάνει 50% οικονομία. Αν δε συνδυαστεί με την παρασκευή του φαγητού από εμάς τους ίδιους τότε σχεδόν μηδενίζεται το κόστος. Για σκεφτείτε ένα ωραίο μπάρμπεκιου στην εξοχή με τα κρεατικά ή ψάρια της επιλογής μας συνοδεύοντάς τα με φρεσκοκομένη σαλάτα ! Τι πιο όμορφο ? Για φανταστείτε μια ωραία καυτή μακαρονάδα με φρεσκοκομένο τυρί ή ένα αχνιστό ριζότο μαζί με την παρέα μας γύρω από την φωτιά ! Ας μην συνεχίσω καλύτερα γιατί ... μου άνοιξε η όρεξη. Νομίζω το πιάσατε το νόημα.
Ας έρθουμε και στο πολύπαθο θέμα της διαμονής. Πολύπαθο γιατί απαιτεί προγραμματισμό από πριν και κατά κανόνα στοιχίζει κι αρκετά. Για να μην μακρυγορώ στην Ελλάδα έχουμε ουσιαστικά δύο εποχές:
α) τον χειμώνα και
β) τον υπόλοιπο χρόνο άνοιξη - καλοκαίρι - φθινόπωρο.
Τον χειμώνα η διαμονή εκτός καταλύμματος είναι για λίγους που είτε είναι γενναίοι, είτε έχουν εξοπλισθεί καλά και ακριβά. Ας ξεχάσουμε λοιπόν τον χειμώνα την υπαίθρια διανυκτέρευση. Τι επιλογές απομένουν τότε: αρκετές. Ομως ας δούμε ποιές πραγματικά μας εξυπηρετούν.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως θα χρησιμοποιήσουμε το κατάλυμα που θα διαλέξουμε. Κάνοντας μια offroad εξόρμηση και με τον όρο offroad περιλαμβάνω πολλές δραστηριότητες στην φύση κι όχι μόνον εκτός δρόμου περιπλανήσεις, το κατάλυμα θα το χρειαστούμε βασικά για δύο λόγους: για έναν ζεστό καλό ύπνο και για ένα ζεστό ντουζ μετά την ημερήσια δραστηριότητα. Αν και για τις περισσότερες περιπτώσεις το χρησιμοποιούμε μόνο για τον ύπνο. Ετσι πολυτέλειες όπως τζάκια, σαλόνια, spa, γυμναστήρια, internet κ.λ.π. μας είναι ουσιαστικά περιτές. Αμέσως λοιπόν μπορούν να αποκλειστούν τα καταλύματα που τις διαθέτουν, τις πληρώνουμε αλλά όμως δεν τις απολαμβάνουμε. Από όσα καταλύματα απομένουν μπορεί να γίνει ένα καλό παζάρι της τιμής, ιδιαίτερα αν πρόκειται να πάμε με μια παρέα. Τώρα μάλιστα με την κρίση τα περιθώρια σημαντικής έκπτωσης είναι αρκετά.
Η πρότασή μου για φτηνό αλλά στοιχειώδες κατάλυμα, είναι άλλη. Σας προτείνω να ψάξετε να βρείτε και να επισκευτείτε τα ορεινά μας καταφύγια, με αρκετά ατού. Πέραν της χαμηλής τιμής διαμονής βρίσκονται σε εκπληκτικές τοποθεσίες με απίθανα τοπία τριγύρω τους και αφθονία εναλλακτικών δραστηριοτήτων. Οι άνθρωποι που θα συναντήσετε εκεί είναι ξεχωριστοί και ξεφεύγουν από τα στερεότυπα των τυπικών τουριστών. Μπορεί να μην διαθέτουν παρά μόνο τις βασικές ανέσεις, αλλά και μόνο η εμπειρία του να βρίσκεσαι και να κοιμάσαι σε τέτοιες τοποθεσίες είναι μοναδική. Τώρα πλέον τα περισσότερα καταφύγια έχουν εκσυγχρονιστεί και δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που γνωρίζαμε παλιότερα. Η χρέωση είναι ανά άτομο και κυμαίνεται πρακτικά στα 10 - 15 ευρώ, πρέπει όμως να έχετε υπόψη ότι ισχύει ειδικός κανονισμός λειτουργίας του καταφυγίου που περιορίζει πολλές από τις γνωστές συνήθειές μας.
Τον υπόλοιπο χρόνο, εκτός χειμώνα, η δυνατότητα διαμονής μας είναι δωρεάν (ή σχεδόν δωρεάν). Παρότι η ελεύθερη κατασκήνωση απαγορεύεται, μια βραδυά σε ένα σημείο που δεν προκαλεί και δεν επιβαρύνει καθόλου το περιβάλλον μπορεί να γίνει χωρίς προβλήματα. Ναι απαιτεί κάποιον εξοπλισμό και σχετική εμπειρία. Ομως ο εξοπλισμός αποσβένει το κόστος του σε 2-3 σαββατοκύριακα και η εμπειρία είναι κάτι που αποκτιέται εύκολα και γρήγορα. Μη φαντάζεστε τίποτα πολύπλοκα πράγματα. Ενα απλό σωστό αντίσκηνο, στρωματάκια, υπνόσακκους, μια πρόχειρη κουζίνα και καναδυό πτυσόμενα καθίσματα. Μην ξεχνάτε δεν μιλάμε για παραθερισμό αλλά για μια διανυκτέρευση. Ας μην αναφέρω για την ομορφιά που θα βιώσετε σε μια όμορφη κατασκήνωση. Αυτή η επαφή με τη φύση δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε άλλο !
πηγη http://www.offroaders.gr/
Blogger Comment
Facebook Comment